حیا (قرآن)

---

از صفات اخلاقی که در آیات قرآن به آن اشاره شده، «حیا» است.

۱ - معنی حیا

---

حیا به معنای انقباض و خودداری نفس از زشتیها و ترک زشتیهاست. البته حیا درباره ذات باری بدین معنا نیست، زیرا خداوند منزه از چنین وصفی (انقباض نفس) است، بلکه مقصود از حیا درباره خداوند ترک قبیح است. نقیض حیا، وقاحت است.
در این عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «حیا» و مشتقات آن و از آیاتی که معنای حیا فهمیده می‌شود، استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط

---

ارزش حیا (قرآن)، بی‌حیایی (قرآن)، حفظ حیا (قرآن)، حیا از خدا (قرآن)، حیا از مردم (قرآن)، حیا در ازدواج (قرآن)، حیا در تبیین حقایق (قرآن)، حیا در خانواده (قرآن)، حیا در راه رفتن (قرآن)، حیا و پوشش (قرآن)، حیای آدم (قرآن)، حیای اصحاب صفه (قرآن)، حیای بیجا (قرآن)، حیای حوا (قرآن)، حیای حورالعین (قرآن)، حیای خدا (قرآن)، حیای دختر شعیب (قرآن)، حیای زن (قرآن)، حیای ساره (قرآن)، حیای عبادالرحمان (قرآن)، حیای مجردان (قرآن)، حیای محمد (قرآن)، حیای مریم (قرآن)، حیای مؤمنان (قرآن)، حیای نمازگزاران (قرآن)، حیای یوسف (قرآن)، نشانه‌های حیا (قرآن).

۳ - پانویس

---